Τις διακρίσεις και τα εμπόδια που βιώνουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα κατά την πρόσβασή τους στις δημόσιες υπηρεσίες, τις υπηρεσίες υγείας και την εκπαίδευση, καθώς και την ανάγκη εκπαίδευσης των επαγγελματιών σε δημόσιους φορείς/υπηρεσίες σχετικά με την εξυπηρέτηση των ΛΟΑΤΚΙ και την αναφορά περιστατικών διακρίσεων, κατέδειξε έρευνα η οποία διεξήχθη στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου FAROS – Feature a protective environment for LGBTI+ persons.
Στην έρευνα έλαβαν μέρος μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας καθώς και επαγγελματίες δημόσιων υπηρεσιών και φορέων. Τα ενδιαφέροντα ευρήματά της παρουσιάστηκαν σε ενημερωτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου διαδικτυακά, με περισσότερους από 170 συμμετέχοντες/ουσες. Την εκδήλωση συντόνισε η δημοσιογράφος Ελευθερία Κουμάντου.
Όπως ανέφερε ο Φίλιππος Παγάνης, ψυχολόγος, ερευνητής του Orlando LGBT+, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας, ένα στα τρία ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα έχει δεχθεί προσβολές ή εξύβριση λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού ή/και της ταυτότητας φύλου του από επαγγελματίες στον δημόσιο τομέα έστω και μία φορά, ενώ δύο στους τρεις (63%) θεωρούν πως δεν έχουν ίση πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες, σε σχέση με τα άτομα που δεν έχουν ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητα.
Ενδεικτικό των διακρίσεων που βιώνουν είναι ότι το 40% των ΛΟΑΤΚΙ+ ποτέ δεν νιώθουν άνετα να εκφράσουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή/και την ταυτότητα φύλου τους στο προσωπικό των δημόσιων φορέων/υπηρεσιών. Μάλιστα, το 18% αποφεύγει συχνά ή πάντα να επισκεφθεί δημόσιους φορείς/υπηρεσίες, ακόμα και σε περιπτώσεις που είναι αναγκαίο, επειδή ανησυχεί για την αντιμετώπιση που θα έχει από το προσωπικό τους.
Ως προς την πρόσβασή τους σε εξειδικευμένες υπηρεσίες, ένα στα δύο ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα δήλωσε ότι ποτέ δεν νιώθει ασφάλεια να απευθυνθεί στην Αστυνομία, με το 13% να αναφέρει ότι συχνά ή πάντα αστυνομικοί προσπαθούν να αποθαρρύνουν την καταγγελία περιστατικών βίας ή διάκρισης λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή/και ταυτότητας φύλου. Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στις υπηρεσίες υγείας, με το 35% των ερωτηθέντων/εισών να αναφέρει ότι το προσωπικό τους ποτέ δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τις ανάγκες τους, και το 30% να αναφέρει σπάνια.
Όσον αφορά στη γενική αντίληψη που υπάρχει για τις δημόσιες υπηρεσίες, ΛΟΑΤΚΙ+ και επαγγελματίες φαίνεται πως συμφωνούν ότι το προσωπικό των υπηρεσιών δεν είναι κατάλληλα ενημερωμένο και καταρτισμένο ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Ενδεικτικό είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των επαγγελματιών (96%) αναφέρει πως δεν τους έχουν δοθεί από την υπηρεσία τους οδηγίες για συμπεριληπτικές υπηρεσίες σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, ενώ το 79% δηλώνει πως δεν έχει λάβει εκπαίδευση σχετικά με τα ΛΟΑΤΚΙ+ ζητήματα.
Για τις διακρίσεις που βιώνουν οι οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς κατά την πρόσβασή τους στις δημόσιες υπηρεσίες και τα σχολεία μίλησε η Στέλλα Μπελιά, εκπαιδευτικός, πρόεδρος της οργάνωσης «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο», επισημαίνοντας πως αυτές δεν περιορίζονται μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά επεκτείνονται και στα παιδιά των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων επηρεάζοντας την καθημερινότητά τους.
Η κ. Μπελιά υπογράμμισε την ανάγκη κάλυψης του νομοθετικού κενού που υπάρχει και το οποίο, όπως είπε, δημιουργεί τις διακρίσεις. «Ακόμα κι αν ένας υπάλληλος είναι εκπαιδευμένος και έχει κάθε καλή διάθεση να είναι συμπεριληπτικός, σε ένα μεγάλο κομμάτι δεν του το επιτρέπει το ίδιο το πλαίσιο», ανέφερε χαρακτηριστικά και τόνισε πως είναι μονόδρομος η διεκδίκηση νομοθετικών αλλαγών που θα δώσουν το πλαίσιο ώστε να σταματήσει η «κακοποίηση» των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και των παιδιών τους.
Μιλώντας εκ μέρους της οργάνωσης «Θετική Φωνή», ο Ηλίας Μυρσινιάς εστίασε στα προβλήματα και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι ΛΟΑΤΚΙ+ κατά την πρόσβασή τους στις υπηρεσίες υγείας. Όπως είπε, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα μπορεί να τύχουν πολλαπλής διάκρισης όχι μόνο λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας/έκφρασης φύλου τους, αλλά επειδή μπορεί να ανήκουν και σε άλλες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως ψυχικά ασθενείς, χρήστες ψυχοδραστικών ουσιών, άτομα που ζουν με τον HIV κ.λπ.
Πιο συγκεκριμένα, οι διακρίσεις που αντιμετωπίζουν σχετίζονται με την πρόσβασή τους στην υγειονομική περίθαλψη, τη στιγματοποίηση και διάκριση λόγω πολλαπλών ταυτοτήτων και ιδιοτήτων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στις υπηρεσίες υγείας (π.χ. για ΛΟΑΤΚΙ+ που ζουν με HIV, πρόσφυγες, μετανάστριες κλ.π), τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζυεγαριών από την αιμοδοσία, καθώς καθώς και ομοφοβικές, αμφιφοβικές και τρανσφοβικές προσεγγίσεις από επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Η έρευνα του έργου FAROS πρόκειται να δημοσιευθεί το προσεχές διάστημα. Στόχος του έργου είναι η ενδυνάμωση των μηχανισμών προστασίας, παρακολούθησης και πρόληψης, καθώς και η καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους και των περιστατικών ομοφοβικών, αμφιβοβικών και τρανσφοβικών διακρίσεων και βίας, ενισχύοντας την ικανότητα των επαγγελματιών δημοσίων φορέων να κατανοήσουν και να ανταποκριθούν καλύτερα στις ανάγκες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινόρητας. Παράλληλα, θα αναπτύξει ένα δίκτυο ενδιαφερόμενων μερών, το οποίο θα λειτουργεί ως δίχτυ ασφαλείας για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Εταίροι του προγράμματος είναι το υπουργείο Δικαιοσύνης και οι οργανώσεις ΚΜΟΠ, Orlando LGBT+, Colour Youth, Θετική Φωνή και Οικογένειες Ουράνιο Τόξο.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα FAROS μπορείτε να επισκεφθείτε το https://www.faros2020.eu/ ή να επικοινωνήσετε με το ΚΜΟΠ ([email protected], +30 210 3637547).
